من نمی خواهم تنها بخوابم / I Don't Want to Sleep Alone

آتش سوزی جنگل ها در سوماترا می سوزد. دود کوالالامپور را پوشانده است. گریفترها یک کارگر مهاجر را کتک می زنند و او را در خیابان رها می کنند. راوانگ ، جوانی او را پیدا می کند ، به خانه می برد ، از او مراقبت می کند و در کنارش می خوابد. در یک زیر شیروانی بالاتر یک پیشخدمت زندگی می کند. او گاهی اوقات مراقبت و توجه را فراهم می کند. خشونت بیشتر یک احتمال ثابت به نظر می رسد. آنها مرد دیگری را که در خیابان رها شده و فلج شده است می یابند. آنها او را حمل می کنند. در حالی که هیچ کس با یکدیگر صحبت نمی کند ، صداها غالب هستند: سرفه ، پخت و پز ، کوپل کردن ، باز کردن کیسه ها ؛ موسیقی و گزارش های خبری در رادیو ، جغجغه و وزوز یک رستوران. شب در شهر تاریک است. راهروهای پایین ، درها ، کوچه ها را می بینیم

Forest fires burn in Sumatra; a smoke covers Kuala Lumpur. Grifters beat an immigrant day laborer and leave him on the streets. Rawang, a young man, finds him, carries him home, cares for him, and sleeps next to him. In a loft above lives a waitress. She sometimes provides care and attention. More violence seems a constant possibility. They find another man abandoned on the street, paralyzed. They carry him. While no one speaks to each other, sounds dominate: coughing, cooking, coupling, opening bags; music and news reports on a radio, the rattle and buzz of a restaurant. It's dark in the city at night. We see down hallways, through doors, down alleys. Who sleeps with whom?